آنکه

آنکه مست آمدو دستی به دل ما زد و رفت* 

خود در این خانه ندانم به چه سودا زد ورفت* 

خواست تنهایی مارابه رخ ما بکشد* 

تنه ای بردراین خانه ی تنها زدو رفت* 

دل تنگش سرگل چیدن ازاین باغ نداشت* 

قدمی چند به آهنگ تماشازدورفت*