زنده یاد دوست عزیزم امیررضا زیابی
روحش شاد
بنال ای نی که من غم دارم امشب
نه دلسوز و نه همدم دارم امشب
دلم زخم است از دست غم یار
هم از غم چشم مرهم دارم امشب
همه چیزم زیادی میکند، حیف!!!
که یار از این میان کم دارم امشب
چوعصری آمد از در ،گفتم ای دل
همه عیشی فراهم دارم امشب
ندانستم که بوم شام رنگین
به بام روز خرم دارم امشب
برفت و کوره ام در سینه افروخت
ببین آه دمادم دارم امشب
به دل جشن عروسی وعده کردم
ندانستم که ماتم دارم امشب
درآمد یار و گفتم دم گرفتی
دمم رفت و همه غم دارم امشب
***
این هم ازیک عمرمستی کردنم/
سال هاشبنم پرستی کردنم/
ای دل،زهرجدایی رابخور/
چوب عمری باوفایی رابخور/
ای دلم،دیدی که ماتت کردورفت/
خنده ای بر خاطراتت کردورفت/
من که گفتم این بهارافسردنیست/
من که گفتم این پرستو رفتنیست/
آه عجب کاری به دستم داددل/
هم شکست وهم شکستم داددل
***
هیچکس ویرانیم راحس نکرد
وسعت تنهائیم راحس نکرد
درمیان خنده هاى تلخ من گریه پنهانیم راحس نکرد
درهجوم لحظه هاى بى کسى
دردبى کس ماندنم راحس نکرد
آنکه با آغازمن مانوس بود
لحظه پایانیم راحس نکرد
شادی
شادی امروزم را به خاطرنادانی دیروزم از دست دادم
خداوندا ....
نادانی امروزم را بگیر تا شادی فردایم را ازدست ندهم
پروانه
وقتی پروانه ای در تاری بیفتد که عنکبوتش سیر است
تازه قصه زندگی آغاز میشود
چون نه میتواندپرواز کند
نه میتواندبمیرد......
آنچه میخواهیم نیستیم
آنچه میخواهیم نیستیم
وآنچه هستیم نمیخواهیم
آنچه را دوست داریم نداریم
و آنچه را داریم دوست نداریم
و عجیب است که بازهم به فردایی روشن امید داریم
ستاره ها
به ستاره ها خواهم گفت :
تا آن زمان که سحر می دمد
برجاده های شبت بتابند
تا مسیرآرزوهایت بی نورنماند
کلبه تنهایی خویش
باز در کلبه تنهایی خویش عکس لبخندت مرا ابری کرد
عکس تو خنده به لب داشت ولی
اشک چشمان مرا جاری کرد