قلب طلا

قلب طلا نشان را ارزان نمی فروشم

این گوهر گران را ارزان نمی فروشم

ما را بها بهشت است این رمز سرنوشت است

فردوس جاودان را ارزان نمی فروشم

دردی کشی حقیرم در جمع می پرستان

دردی می خوران را ارزان نمی فروشم

از ابتدای دنیا غم سهم عاشقان شد

من سهم عاشقان را ارزان نمی فروشم

درکوی عشق بازان بی نام و بی نشانم

این عشق بی نشان را ارزان نمی فروشم

صد ها هزار مجنون کشتند بهر لیلا

خون های کشتگان را ارزان نمی فروشم

صافی پاک جانان از لطف دوستان است

لطف صفادلان را ارزان نمی فروشم

سوز نوای نایم ساز دل شکسته است

ساز شکستگان را ارزان نمی فروشم

آواز شور تارم فریاد خستگی هاست

فریاد خستگان را ارزان نمی فروشم

گرمای آشیانم از مهر مادرانه است

گرمای آشیان را ارزان نمی فروشم

روح و تن پدر شاد رحمت به خاک او باد

یاد عزیز جان را ارزان نمی فروشم

گر صورتم شکسته است سیرت هنوز برناست

این سیرت جوان را ارزان نمی فروشم

این چهره بس عبوس است اما ریا ندارد

سیمای صادقان را ارزان نمی فروشم

امروز آدمیت گنج است اگر بیابی

این گنج بی کران را ارزان نمی فروشم

دیگر توان ندارد جان ضعیفم اما

این جان بی توان را ارزان نمی فروشم

بس عیب و نقص دارد قافیه های شعرم

با جمله عیبش آن را ارزان نمی فروشم 

شعر: محمد حشمتی